Jin. Op. Dr. Sevinç Bilgin

Rumuz: Umuttt

Rumuz: Umuttt

Merhabalar, bu siteye ben de aylardır girip bakıyordum. Buradaki hikayeleri okuyordum, gerçekten mi diyordum, inanamıyordum ama evet gerçektenmiş. Başardığımda dedim ki bu bir mucize... 6 aylık evliyim ve o güne kadar vajinismus olduğumu bilmiyordum. Böyle bir şey yaşayacağım hayatta aklıma gelmezdi. Evet diyordum "acı olacak ( çünkü hep böyle şeyler duyuyoruz) ama ne kadar olabilir ki" takii her denemede daha çok korkup, kasılıp, nefes alamayıp ağlamayla sonuçlanana kadar...En büyük şansım, eşimin göz ardı edilemeyecek kadar anlayış ve merhamet göstermesiydi. Birkaç denemeden sonra kesin teşhisi koymuştum kendime, fakat bir arkadaşım hariç kimseye söyleyememiştim. İyi ki ona söylemişim, çünkü belki de Sevinç hanımdan hiç haberim olmayacaktı ve biz doktor hanımı araştırmaya, okumaya başladık. Mesafeden ve işimden dolayı hemen kalkıp gidemedik Sevinç hanıma. Farklı yollar ve farklı kişiler denedik, hüsranla sonuçlandı. Eşimin umudu azalmaya başlıyordu ve biz zaten çoktan denemeyi bırakmıştık. Bu sorun evliliğimizi yıpratmaya başlamıştı bile. Bile, isteye beni üzecek bir şey söylemeyen eşimin söylediği her şeyi bu konuya bağlıyor ve üzerimdeki ağır mahcubiyet hissiyle ezildikçe eziliyordum. Nihayet Sevinç Hanıma gideceğim tarih gelmişti. Öncesinde telefonla konuştuk, sesi insana öylesine güven veriyordu ki umudum kocaman olmuştu. Yine de tereddüt etmiyor değildim ya bu kez de olmazsa korkusuyla. Bize bir jinekologtan çok bir aile terapisti, hatta bir abla yaklaşımı ile yaklaştı, yorulmadan dinledi.... Anlattı, bana tüm aşamaları ilk seansta geçtiğimi söyledi ve 6 aylık kabusum son bulmuştu. Hiç bir şey olmamış gibi değildim elbet, ama artık kendimden çok emindim. Eşim de ben de inanamıyorduk bittiğine. Sevinç hanımı arayıp "biz bugün gelmeyeceğiz, başardık" dediğimde sesinde ki mutluluğu taa kalbimde hissettim. Ona ne kadar teşekkür etsek az gelir, minnet sözcükleri kifayetsiz kalır. Beni ve benim gibi birçok kadını tam ortasına düştüğü bu kabustan çekip çıkardığı için binlerce kez teşekkür ediyorum. Daha önce burada ağlayarak okuduğum hikayelerden birini şimdi kendim ağlayarak yazıyorum. Bu mucizeyi yaşamak imkansız değil, lütfen ertelemeyin...

Hasta Görüşleri