Jin. Op. Dr. Sevinç Bilgin

Rumuz: İnanç

Rumuz: İnanç

Merhaba ben 1.5 yıllık evliyim. İlk başta herşey çok normaldi. Ben de herkes gibi evleneceğim, sorunsuz bir hayatım olacak diye düşünüyordum. Ben evlenip büyük şehirden küçük bir ilçeye gelin geldim. Ailemden, kardeşlerimden evimden ayrılmıştım. İlk gecemizde eşim üzgün olduğum için ilişkiye zorlamadı, düğün yorgunluğu ile uyuduk, ertesi gün balayına gitmek için yola çıktık, her şey çok güzeldi. Çok güzel bir yerde balayımızı geçirecek olmanın mutluluğuyla yola çıktık, her şey olması gerektiği gibi güzel geçiyordu, ta ki gece olup da bu kabus ile yüzleşene kadar... Bacaklarım kasılıyor, eşimi istemsizce itiyordum, sanki çok kötü bir durumla karşılaşacakmışım gibi her şey kötü geçecekmiş gibi bir his oturdu içime. Bir gece, iki gece derken 10 günlük tatilimiz zehir oldu, ne kadar uğraştıysam bir türlü kendimi bunun zor olmayan herkesin yaşadığı normal bir şey olduğuna inandıramadım. Hayatım bir anda kabusa dönüştü. Evimdeydim ama yabancıydım, neden ben yapamıyorum diye hep kendimi suçladım, ağladım, çaresizlik nedir onu yaşadım, kimseye anlatamadım. Benim öyle bir sorunum var diyemedim. Eşim de zaman geçtikçe bunu yansıtmaya başladı,  2 ay olmadan tartışmalar başlamıştı. Hamile bir kadın gördüğümde ya da duyduğumda başımdan kaynar sular iniyormuş gibi hissediyordum. İnternetten araştırmaya başladım, okudum, inceledim ve vajinismus diye bir kabus yaşadığımı anladım. Artık kendime olan inancım, güvenim tamamen bitmişti. Psikoloğa gittim, özel bir hastanede kadın doğum doktoruna gittim ama hiç bir çözüme ulaşamadım, umudum tamamen bitmişti artık bu evliliği sürdürmenin bir anlamı yok diye düşündüm. En ufak bir sonunda eşim eksikliğimi yüzüme vuruyordu. Annesi de psikolojik baskı yapmaya başlamıştı artık. Her konuşmasında laf sokuyordu, niye çocuk yok, sizden sonra evlenenlerin çocuğu yürümeye başladı falan. Komşular, çevrem, herkes... kimi görsem bebek yok mu diye soruyorlardı. O duygunun nasıl bir şey olduğunu kelimelere bile dökemiyorum. Hayatınız, planlarınız, psikolojiniz, her şeyiniz yerle bir artık. Boşanmayı bile düşünmeyi başlamıştım ki eşim arayıp bu doktoru araştır diyene kadar. Sevinç Hanımı araştırdım, yazılan yorumları okudum ve aradım. İçimde az da olsa bir umut vardı artık. İlk randevumu aldım, biraz korkuyla biraz heyecanla gittim ilk randevuya, çok tedirgindim. Ellerim, ayaklarım titriyordu, kalbimin çarpmasına engel olamıyordu. Güler yüzlülüğü, tavırlarıyla beni inanılmaz rahatlattı ve ilk seansta ben 1.5 yıldır yapamadığımı yaptım, başardım. İkna edici konuşması, azmi ve cesaretlendirmesi, kendime olan güvenimi geri getirdi. Seansımız inanılmaz bir şekilde ilerleyerek geçti, eve dönerken arabada içim içime sığmıyordu, bitti artık dedim, kurtuldum, dünyanın en mutlu kadını bendim artık, inandım kendime , yapıcam, yenicem ben bunu dedim . Sonra seans sonrası da ilgisini eksik etmedi Sevinç Hanım, hep aradı , aradığım zaman da ilgisini eksik etmedi, dediklerini bir bir yaptım, önce kötü hissetme psikolojini attım üstümden ve 1 ay olmadan mucize gerçekleşti ve başardım. Artık kabusum bitmişti. 1 ay içinde hem kabusumu yendim hem de hamile olduğumu öğrendim, şu anda 7 hafta 6 günlük hamileyim ve hala inanamıyorum. Bütün bunlar bir mucizeydi. Ne söylesem bu mutluluğun karşılığını tamamlar bilmiyorum. Bu güzellikleri yaşatan doktorum Sevinç Hanıma bütün dualarım, iyi ki varsınız, Allah sizden binlerce kez razı olsun. İsminizin mucizesini yaşattınız bize. Bu sıkıntıyı yaşayan herkese nasip olursunuz inşallah, bulurlar sizi. Binlerce kez teşekkürler Sevinç Bilgin...

Hasta Görüşleri